Budillia 1 – Taverbo/SABO 1
Zaterdag 20 oktober 2012, een warme herfstdag maar geen dag die een belangrijke plek in onze geschiedenisboeken in zal nemen. In de Boxtelse tafeltenniswereld waarschijnlijk wel. Vandaag is namelijk de dag dat we onze batjes kruisten met onze tafeltenniscollega’s uit het dorp Budel, een pittoreske plaatsje 25 kilometer ten zuiden van Eindhoven. Het beloofde een spannende strijd te worden, beide teams dingen nog mee voor een plek bij de eerste vier. Dit is van belang om het degradatiespook(je) voor het zoveelste jaar in successie uit de omgeving van Boxtel verwijderd te houden. Marlotte was vandaag jarig, deed mee bij de dames en had ons gemeld dat ze zich geen mooier verjaardagscadeau kon wensen dan een overwinning van het mannenteam. Een zware last rustte op onze schouders,zeker gezien het feit dat Budel nog nimmer door ons werd verslagen.
Bij de zaal aangekomen bleek er in eerste instantie niemand aanwezig. Op naar de kleedkamers dan maar om het tenue dat we met trots mogen dragen aan te trekken. Mr. Backhand had onlangs de film ‘karatekid’ gezien en gooide er wellustig de ‘kraanvogel’ uit. Dit ging niet soepel maar opeens kwam er een man de kleedkamer binnenstormen. Zijn ogen sprongen bijna uit zijn oogkassen, van schrik wel te verstaan. Hij moet gedacht hebben: “wat een lijpe tegenstanders hebben wij vandaag”. Het was Erik, een Duitser die via de Verenigde Staten uiteindelijk in Nederland verzeild was geraakt en die onlangs weer het pingpongspelletje had opgepakt. Later kwamen ook Thijs en Biek (een man van 68 die enorm fit oogt voor zijn leeftijd, wellicht vergelijkbaar met Mr. Miyagi) de zaal binnen.
De wedstrijd ging erg gelijk op, tussendoor werd er zelfs even gevreesd voor een nederlaag. Uiteindelijk hebben we, zoals onze oude kopman Ötzi gezegd zou hebben, ‘gezwijnd’ en toch nog gewonnen met 4 – 6. Hieronder een korte uiteenzetting.
- Onze Duitse vriend was dermate van de kaart na zijn belevingen in de kleedkamer dat hij geen enkele partij wist te winnen. Tegen the Wizard had hij nog de beste papieren. Daar waar bij het voetbal in de laatste minuut het dubbeltje steeds in het voordeel van Die Mannschaft valt, daar wist onze tovenaar het tij net op tijd te keren.
- De dubbel verliep uiterst teleurstellend. Ikzelf en the Wizard speelden belabberd maar eerlijk is eerlijk, de tegenstander was ook goed. Uiteindelijk wisten we met pijn en moeite er toch een 2 – 2 uit te slepen. In de vijfde game was het vanaf 7 – 7 gedaan met de Boxtelse formatie.
- Jos won vandaag 1 match. Hij verkeert nog steeds in een vormcrisis. Hij neemt op het moment weinig aan van zijn teamgenoten die achter hem blijven staan en hem door deze moeilijke tijden willen loodsen. Waarschijnlijk komt het geluk ook wat meer aan zijn zijde zodat hij toch weer de gevreesde speler wordt die hij de afgelopen jaren is geweest.
- Teun alias ‘Daniel san’ speelde vandaag niet zijn meest grootse partijen maar was degelijk en goed voor twee winstpartijen. In de 5e game moest hij nog wel alle zeilen bijzetten om zijn 68-jarige opponent na een 9 – 6 achterstand te verschalken. En beste lezers, dit was niet op conditie want Biekske was nog berefit!
- Zelf speelde ik vandaag naar volle tevredenheid. Mede dankzij de tips van trainingsnestor Wimpie wierpen de inspanningen van de dinsdagavonden eindelijk eens hun vruchten af. Service en ontvangst liepen als een trein.
Na de wedstrijd de derde helft. Jammer dat de twee wedstrijden op de andere tafels snel voorbij waren waardoor er verder niemand meer was, de sfeer in de kantine was niet denderend. Teun en Jos een Budels biertje (was schijnbaar niet te drinken) en ik zelf een heerlijke cola. Ik voelde me vandaag echt een sportman zo. Ik weet het Jappie, eigenlijk zou ik dan water moeten drinken maar dat is misschien wel erg ‘blij’(red.). Even een reminder: the Backhands, ik schat zo in 2009?!
Eerst nog even lekker naar een Budels friettentje geweest. Heerlijke hamburgers hadden ze daar zeg! Vervolgens naar onze thuishaven Boxtel. Hier nog lekker even in de kroeg gezeten, gezien dat PSV net zo heldhaftig als wij een achterstand op het nippertje omboog tot een overwinning (Willem II, 3 – 2, tweemaal Strootman, eenmaal Matavz) en nog even nagenoten. Nog twee zware wedstrijden te gaan. We hebben afgesproken dat we onze huid net als vandaag duur gaan verkopen.
Gr. Gijs
